ของศักดิ์สิทธิ์เมื่อวันที่ 8 ม.ค.14

          ท่าน ธมฺมวิตกฺโกภิกขุ มรณภาพเมื่อวันที่ 8 ม.ค. 2514 เวลาประมาณ 11.00 น. ท่านเจ้าคุณอุดมได้เล็งผลเลิศ รีบนำจีวรมาเปลี่ยนให้ท่านใหม่แล้วเก็บจีวรเก่าไว้ จากนั้นให้ศิษยานุศิษย์ไปตลาดโบ๊เบ๊ด่วน เพื่อซื้อผ้าขาวมาตัดเป็นสี่เหลี่ยมผืนผ้า กว้าง 7 นิ้ว ยาว 7 นิ้ว เย็บมุมทั้ง  4 ด้านแล้วนำมาปั๊มยันต์น้ำเต้า ซื้อขมิ้นมาตำให้ละเอียดทาที่ฝ่าเท้าของท่าน ธมฺมวิตกฺโก แล้วเอาผ้าขาวซับลงไปที่ฝ่าเท้าเพื่อให้ติดรอยเท้าท่าน จึงได้ รอยพระบาท เจ้าคุณนรฯ ที่เชื่อถือกันว่าศักดิ์สิทธิ์ ซึ่งคงมีไม่มากนักเพราะเวลามีน้อยแต่ผมก็ได้มาพกติดกระเป๋าซ้ายเป็นประจำ 1 ผืน

          หลังจากนั้น 2-3 เดือน ผมได้เผชิญอภินิหารเข้าจนได้ วันนั้นผมไปเป็นช่างภาพงานแต่งงานของเพื่อนในตรอก สำเหร่ ธนบุรี พอเสร็จงานผมได้ซ้อนมอเตอร์ไซด์ของเพื่อนไปที่ตลาดโต้รุ่งดาวคะนอง เวลาประมาณ 21.00 น. ก่อนถึงตลาดเพื่อนผมได้ขี่รถตามท้ายรถยนต์มาด้วยความเร็วสูง ปรากฏว่ารถคันนั้นหักพวงมาลัยเลี้ยวขวาโดยไม่เปิดไฟสัญญาณ เพื่อนผมเบรคไม่ทันจึงพุ่งชนบังโกลนหน้าเข้าอย่างแรง เป็นเหตุให้ผมกระเด็นลอยข้ามหม้อหน้ารถยนต์ไปตกกลางถนนคอนกรีตพอดี หน้าอกเบื้องซ้ายกระทบพื้นอย่างแรง น่าอัศจรรย์อย่างยิ่งเพราะขณะนั้นผมรู้สึกว่าเหมือนมีเบาะนุ่มๆมารองรับไว้ จึงไม่ได้รับบาดเจ็บแม้แต่น้อย และที่สำคัญที่สุดคือไม่มีรถสวนมาแม้แต่คันเดียว รอยพระบาท เจ้าคุณนรฯ ช่วยชีวิตผมไว้จริงๆครับ

คัดลอกมาเพียงบางส่วนจาก รอยพระบาทเจ้าคุณนรฯก่อปาฏิหาริย์

นิตยสารศักดิ์สิทธิ์  ปีที่2 ฉบับที่32 วันที่ 30 มิ.ย. 2527 เขียนโดย บรรจง มีแสงพราว

ธีรวัชร จรเจริญ : ผู้นำเสนอข้อมูล

          หมายเหตุ : คุณ บรรจง มีแสงพราว เป็นอดีตนักข่าวบางกอกไทม์ที่เสนอข่าวเกี่ยวกับท่าน เมื่อคราวที่ท่านเจ้าคุณนรฯมรณภาพ เจ้าคุณอุดมได้มอบหมายให้เขียนหนังสือประวัติเป็นอนุสรณ์เพื่อแจกในงานพระราชทานเพลิงศพเป็นคนแรก (รูปเล่มจะมีภาพท่านนั่งพับเพียบ เท่าที่พบตอนนี้มี 2 ปกคือ พื้นขาวและพื้นเทามีลายไทย) จากนั้นยังเขียนเรื่องราวอีกมากมายทั้งตีพิมพ์รายเดือนและรวมเล่ม สำหรับผ้ารอยเท้าที่ทราบข้อมูลมาผมคิดว่าน่าจะมีท่านอื่นที่ได้พิมพ์รอยเท้าท่านไว้เช่นกัน (เช่น ท่านมหาอำพันบุญหลงที่ครั้งท่านเจ้าประคุณสมเด็จฯมรณภาพก็ได้ซับรอยเท้าไว้บูชาคุณเช่นกัน) ทำให้ผ้ารอยเท้าที่เป็นผ้าขาวบางอาจหนาไม่เท่ากันและอาจมียันต์น้ำเต้าหรือไม่ก็ได้

          ผ้ารอยเท้าถือเป็นความเชื่อของคนโบราณที่ว่าเวลาคนตาย ปราณจะออกทางฝ่าเท้าดังนั้นให้เอาผ้ามาซับแล้วอธิษฐานเพื่อบูชาคุณ ผ้านั้นจึงมีความศักดิ์สิทธิ์ (ปราณของพระอริยเจ้าย่อมมีพลังสูงมากกว่าคนธรรมดาอย่างหาที่เปรียบมิได้) นอกจากนี้อาจหมายความถึง การเดินตามรอยเท้าอาจารย์ (ปฏิบัติตนเป็นคนดีตามคำสอน)

          เพิ่มเติมอีกนิดถ้าท่านใดอยากสักการะรอยเท้าท่านเจ้าคุณนรฯ ให้ไปที่โบสถ์วัด สนามรัตนาวาส ตำบลชากพง อำเภอแกลง จังหวัดระยอง ซึ่งเป็นวัดที่ท่านมหาอำพันสร้างไว้ โบส์บนเขาจะเขียนชื่อท่านเจ้าประคุณสมเด็จฯและท่านเจ้าคุณนรฯ ภายในมีรูปหล่อท่านเจ้าประคุณสมเด็จฯ (ข้างในมีผ้ารอยเท้า) และรูปหล่อท่านเจ้าคุณนรฯ (ข้างในมีผ้ารอยเท้า , ฟันที่หลุดออกมา 1 ซี่ที่มอบให้ท่านมหาอำพันและจีวรท่านเจ้าคุณนรฯ) ซึ่งผมได้ไปสักการะมาเมื่อวันที่ 7 ม.ค. 2548 นี่เองครับ (ข้อมูลอ้างอิงจากหนังสือที่แจกงานศพท่านมหาอำพัน ที่ชาวบ้านแถวนั้นเรียกว่า หลวงปู่เผือก ครับ)

.............................................