ข้อพิสูจน์ความแข็งแรง

          ครั้งหนึ่งเมื่อพระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว ทรงพระประชวรเล็ก ๆ น้อย ๆ เมื่อถึงเวลาที่จะทรงลงพระบังคนหนัก (ถ่ายอุจจาระ) ก็จะต้องเสด็จลงจากพระที่ (เตียงนอน) ไปยังห้องสรง ซึ่งอยู่ห่างไกลออกไป และไม่สะดวกสำหรับพระองค์ท่าน พระยาอุดมราชภักดี อธิบดีกรมชาวที่ จึงได้สั่งให้ช่างไม้ต่อตู้ขนาดใบย่อม ๆ สำหรับให้ประทับลงพระบังคนหนัก โดยไม่ต้องเสด็จไปยังห้องสรงอีกดังแต่ก่อน โดยให้ตั้งตู้นั้นไว้ตรงริมที่พระบรรทม เวลาที่จะทรงลงพระบังคนหนัก ก็สามารถที่จะทรงลุกขึ้นมาประทับนั่งเองได้โดยสะดวก

          คราวหนึ่ง ขณะที่พระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัวกำลังประทับพระบังคนหนักอยู่นั้น ก็ทรงบังเกิดพระราชประสงค์ที่จะทรงทอดพระเนตรดูอะไร ๆ ขึ้นมาบ้าง แต่พระบัญชร (หน้าต่าง) นั้นอยู่ห่างออกไปจากพระที่ประมาณ 3-4 เมตร ไม่สามารถทอดพระเนตรเห็นสิ่งใดภายนอกได้ จึงทรงมีพระราชดำรัสกับเจ้าคุณนรฯ ว่า

          “ตาตรึก แกช่วยเลื่อนตู้ไปที่ริมหน้าต่างเสียทีเถอะ นั่งอยู่ที่นี่มันอึดอัด จะได้ดูอะไร ๆให้เพลิน ๆ เสียบ้าง”

          ทันใดนั้นเอง สิ่งที่ไม่คาดหมายก็บังเกิดขึ้น จากปฏิบัติการของเจ้าคุณนรฯ ในวันนั้น กล่าวคือแทนที่เจ้าคุณนรฯ จะเลื่อนหรือผลักตู้ที่ประทับอยู่ ให้เคลื่อนที่ไปสู่หน้าต่าง เจ้าคุณนรฯ กลับใช้มือทั้งสองข้าง ยกตู้ที่กำลังประทับอยู่นั้น ลอยจากพื้นขึ้นไปตั้งตรงพระบัญชรได้ตามพระราชประสงค์ สร้างความงุนงงให้แก่ผู้ได้ประสบพบเห็นเป็นอันมาก

          ทั้งนี้ เมื่อได้ประมาณน้ำหนักพระองค์ของพระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว รวมทั้งตู้ที่กำลังลงพระบังคนอยู่นั้นด้วยกันแล้ว คะเนไม่น้อยกว่า 70 กิโลกรัมขึ้นไป ในขณะที่เจ้าคุณนรฯ มีรูปร่างทั้งเล็กและเตี้ยออกอย่างนั้น ไม่น่าที่จะยกขึ้นไหวเลย !

          เรื่องนี้ จึงเป็นอีกเรื่องหนึ่งซึ่งสามารถพิสูจน์ความแข็งแรงเหนือมนุษย์ธรรมดาสามัญของเจ้าคุณนรฯ ในสมัยที่เป็นฆราวาสได้เป็นอย่างดี

......................................